Allah sistemi’ne tabi olan mutat insanın düşük mertebedeki nefsinin terkibiyet hükmünden kurtulması için nefs-i murakabe, müşahede, muhasebe, mücadele etmesi gerekir
Men ârefe Nefsehu fakad arefe Rabbehu.
Kim ariftir nefsine o ariftir rabbine.
RABBİ olmayan felahata erisemez. Kendi kendine RAB olacak. Her bir şeen’de Kendi. Kendi görmekte Kendini, kendi bakmakta kendine, Kendi söz söylemekte Kendine.
Birinci olarak MÜŞAHEDE; sonra MÜCAHEDE ve daha sonra MURAKEBE ve MUHASEBE.
Muhasib dediğinizde; kendinden kendine kendindeki değerleri çıkıntılı olsun, çıkıntısız olsun. Hepsini ölçüp biçip tartacak. Önüne koyacak, onun muhasebesini yapacak. Ondan sonra MURAKABEYE dalacak. Murakebenin arkasından MÜŞAHEDE edecek; onun arkasından MÜCAHEDE edecek. Yani mücahit konumuna geçecek.
Evet, bunları mutat insanın bilmeden yapmasi da mümkün. Yani kendi özgür iradesiyle bir Mürşid-i Kamile intisab etmeksizin bilmeden bunu yapanlar da var.
BUNUN İÇİN IZDIRAP MEKANİZMASININ DEVREYE SOKULUŞU RESULİYET MEKANİZMALARI TARAFINDAN SAĞLANIYOR.
Gerçekten ALLAH, sevdiği kuluna eziyet eder. Izdırap, ızdırabı çeken, çekerken “Ah neden bu benim başıma geldi” deyip de çekebilir, ama bile bile Allah bana bunu veriyor, Allah veriyor gelişeyim, tekamül edeyim, müşahede edeyim, kendi çıkıntılarımı kendim götüreyim, muhasebe edeyim, müşahede edeyim diye bana imkân hazırlıyor. Izdırapsız mümkün değil bu dört olguyu yaşayabilmek. Mücahede ederken ızdırabı yaşamamak mı istiyorsunuz? Nasıl mücahede edeceksiniz? Edemezsiniz. IZDIRAPSIZ MÜCAHEDE OLMAZ. Müşahede ederken de ızdırabı yaşamayacak mısınız? HAYATIN KENDİSİNİ MÜŞAHEDE EDİYORSUNUZ; o esnada bu hayatın içine dalmak zorundasınız. Daldınız mı, sizi ızdırap yakanızdan yakalar. Haydi ızdırapsız yapın bakayım bunları. Muhasebe yapacaksınız kendinizi; kendinizi muhasebe yapabilmeniz için insanlarla iletişime geçmeniz gerekir. Tek başınıza kendinizi nasıl muhasebeye tabi tutacaksınız? İnsanlarla durmadan bir muhattaplık halinde ancak kendinizi tam sıhhatli bir şekilde muhasebeye tabi tutabilirsiniz.
Kısacası, burada Madde Kainatında, kesret aleminde, Mülk Aleminde mutlaka bu hayatı yaşayacaksınız ve ondan sonra bu dört olguyu sağlayacaksınız.
Allah’ın sonsuz – sınırsız isimleri islâm tasavvufunda ESMA-İ İLAHİYYE diye geçen ve fakat aslında Aktif Varoluş Teknolojisi Terminolojisinde, KEYFİYETLER olarak bilinmektedir. Bu keyfiyetlerin en üst düzeyde BİLİNCİN BEK‘sının yaşandığı RAKHA‘da Süper Aktif Dingin Devimsel Mutlak Aktif RA keyfiyetler adını aldığı bililinmektedir. RAKHA‘ya gelinceye kadar OM‘un vurgulanışı ki, keyfiyetler üzerinden önce Bilinç varlığına İç Devimsel Muayyen Aktif maveralardan geçisi sağlıyor. Bir tanesini ele alalım. Buna göre misal verelim; ADİL.
İSLAM TASAVVUFUNDA, ADİLİYET PRENSİPLERİ DOĞRULTUSUNDA HAREKET EDEN, FİİL GÖSTEREN BİRİMİN ADİL İSMİNİN GEREĞİ GİBİ EFOR SARFETMESİNİ ADİLİYET DİYE İFADE EDİYORUZ. BU İFADE FİİL MERTEBESİNDEDİR.
İsim mertebesinde EL’ADİL olarak bilinen bu keyfiyete istinaden fiillerin vurgulanışıyla alakalı Adil isminin fiil mertebesinde Adiliyet prensipleri doğrultusunda tavır aldığını görüyoruz birim tarafından. Birim eğer, terkibiyet hükümlerinden kendinden kendine kendini kurtaramamışsa o zaman bu ismin ZİLLİYET’ini yaşar. Kendine o ismin zilliyetini yaşatır. Yani EL’ADİL olur, ama zilli mana tarzında fiil göstererek EL’ADİLolur.
Teknolojik olarak vurgulama getirelim: İç Devimsel Muayyen Aktifliği Adil isminin gereği gibi, her muayyen aktif maverada VİZYONİK olarak yaşar. Yani, Asıllar mertebesinde yaşadığı gibi değil. Daha bu yaşadığı ASIL OLANIN VİZYONUDUR. ASIL OLAN; KAYNAKTIR. VİZYON iSE GÖLGEDİR, görüntüdür. Görüntüsel olarak yaşar. Adil olur ama iç güdüsel motivasyon fazlarında adaleti gösterir.
Yani ALLAH’ın EL’ADİL İSMİNİN gereği gibi ASLEN ADİL OLAMAZ. Adil olmanın hakkını tam anlamıyla Kaynakça Varolmanın ifadesine uygun veremez, yaşayamaz. Bunun için ne gerek? Bilincin ENANA’sı gerek.
ADİL KEYFİYETİNİN ASILLAR MERTEBESİNDE FİİL GÖSTEREREK YAŞANABİLMESİ İÇİN; BİLİNCİ ENANASI GEREK.
Yani kısaca, İç Devimsel Mutlak Aktif Maveraya ayak basmış olması gerek.
ADİL OLANIN ADİLLİĞİ, SÜPER AKTİF DİNGİN DEVİMSEL MUTLAK AKTİFLİKTE “HAKKEL YAKİN” OLGUSUYLA BAĞDAŞARAK YAŞANMAKTADIR.
ALLAH, EL-ADİL’dir.
ALLAH gibi El-Adil olan, Mutlaka ALLAH’la haşir – neşir olmuş, hemhal olmuş ve arasında hiç bir perde kalmamış Hakkel Yakin’i yaşamaya geçmiş demektir. El’Adil isminin gereği gibi “Rüyetullah”ı gerçekleştirmiş o maverada… Ve bilincin BEKA’sını yaşamaktadır.
Her bir keyfiyetten Rüyetullahı gerçekleştirmek söz konusudur. Diğer bir ifade ile tasavvufi yönden vurgulama getirelim: Allah’ın her bir isminden Rüyetullahın gerçekleştirilmesi söz konusudur. Allah gibi El’Adil olabilir misin? Allah gibi El’Vedüd olabilir misin? Allah gibi El-Rahman, El-Cabbar, El-Rahim, El-Mustağan olabilir misin? El’Rab olabilir misin? Olabilirsin… Allah gibi bu isimlerin mahzarı olabilirsin. Kendini ALLAH’ın dışında tutma. Kendini o kadar küçümseme. Sen, Hakkul Yakin’i yaşa, Allah’ın herbir isminden sonsuz – sınırsız manalarınca göreceksin ki, Allah denilen sonsuz-sınırsız bilinç bütünselliğinden bir parça olarak, aynı denizdeki bir damlanın artık damlayım, damlayım demeyip; denizim, denizim dediği gibi sen de dersin.
VAHDET-İ VÜCUDU ifade edebilmek için çok veli zorlandılar. Şimdi de aynı zorluklar yaşanıyor. Allah, insandan ayrı değildir. İnsan da Allah’tan ayrı değildir. Eğer ayrı ise o zaman ne diye “ALLAH size şah damarınızdan daha yakındır” diyor? “Ya MUHAMMED, oku sen atmadın ALLAH attı””Hakikatte sana biat etmiş olanlar ALLAH’a biat etmiş olurlar” niye diyor? diyor. Niye?… Bu kadar ayet var, öyleyse ALLAH insandan, insan ALLAH’tan ayrı değil. “Allah sever, Allah severse ki, insan sever. İnsan sever, insan sever ki ALLAH sever”. Ne demek istiyor?
Sen kendinden iste, kendinden istemesini bil; kendindeki kendin sana verecek, gerçekten verecek. Ama nasıl verecek? Evet anahtarı verdik bunu yapmadan kendiniz olamazsınız. Kendini al kendi karşına, gerçekten vicdanen. De ki; “bendeki şu çıkıntı var”, bundan birşey kaybetmezsin. Hiçbir şey kaybetmezsin, kazanırsın. Çünkü çıkıntısını görmekten aciz olanlar, hangi çıkıntısını törpüleyecek?
“Çıkıntılıyım” deyin. Bir çok zorluklarınız var. Sizin yaşadığınız şimdiki ortamda aşağıya çeken, gerçekten sizi mücahit konuma (nefsinizle mücadele) konumuna getiren pek çok alternatif var.
Diyor; sen, çirkin davranışlar sergileyen, güzel ahlağın tam karşıtı olan davranışları sergileyen birini gördün mü, “ona buğz et, fiiline buğz et” diyor. “Faile küfretme, fail ALLAH’tır” diyor. Sen onun fiiline buğz et.
Evet, fiiliyatı kına ve oradan uzaklaş.
O zaman ne diyecekler size? “A, şuna bak kendini beğenmiş. İnsan içine çıkmıyor. Bak bizim toplumumuza girmekten uzak tutuyor kendini, yadsıyor.” Onu söyleten kim? Orion. Seni provake ediyor, tahrik ediyor. Evoke ediyor. Sen o zaman ne yapıyorsun ? Evet, o, öbürü, beriki böyle diyor.
Yani bu ortamsal faktörler içerisinde en önemli alternatif; sizleri yadsırlar. Kınarlar. Ama, umurunuzda olmayacak. Zilzal suresinde ne diyor? “Zerre kadar hayır işleyen, zerre kadar şer işleyen hepsi onun karşılığını görecek”. Onlar sizleri kurtarmayacak. Siz kendinizi kurtaracaksınız.
Onlar ne bilecek ki, bu olguların böyle yaşandığını, kendinden kendine kendi gözetmesi gerekeni gözetip denetmesiyle ilgili, kendi kendisine Rab olmasıyla ilgili veya murakabe diye ifade edilen olgunun içinde geçici o da var, denetimde var, epröv yani. Epröv’ün gerekli olduğunu, kendi epröv programını kendin açıyorsun. Kendine bir epröv ortamı oluşturup kendinden kendine kendini eprövlemiyor musun? Kısaca, hepsini siz kendiniz yapıyorsunuz. Zaten kendiniz yapmalısınız. Kendinize kendi berzahınızı geçirtesiniz diye bunları yapmalısınız.
MURAKABE derken, burada tefekkür var. Murakibin tefekkürü olmazsa kesinlikle bu fiili gerçekleştiremez. Yani düşünceye müracaat var. Evet, murakabe. Ne yapacak?
Geceleri oturuyor kendi üzerinde murakabe yapıyor. Kendi NEFSİ üzerinde, kendi egosu üzerinde. “Ben ne yapıyorum?” diyor. “Sabah kalkıyorum, işime gidiyorum. İş yerinde şunlarla muhatap oluyorum. Böyle diyorlar, ben böyle diyorum. Sonra evime geliyorum. Şunu yapıyorum, şunu yapıyorum. Çocuklar şöyle, eşim böyle” diyor. Evet bütün bunların hepsine baktınız. Hepsinde bir ALIŞILAGELMIŞLİK VAR… Öyle değil mi? Alışılagelmiş bir yaşantı. Nerelerinde ne var? Şunu yaptığımda gurur diye ifade edilen birşeyin incinmesinden söz ediyor mu? Evet alışagelmiş bir kavram; gurur. “Ben gururumu ayaklar altına alamam”. Evet, adama bir yanlış yapılmış. “Ben gururumu ayaklar altına alamam” diyor. Niye diyorsun? “Ben nasıl şimdi özür dileyeceğim” diyor. Olur mu? Hatayı kabul etmek büyük bir olgu. Bunu yapamam dediğinde bu nedir? Alışılagelmiş bir zihniyet. Evet, alışılagelmiş zihniyete dayanan ve yaşanan bir olgu var, gurur var. Neye aittir bu gurur? İzafi benliğe mi aittir yoksa hakiki benliğe mi aittir? İzafi değil mi? Murakabe yapacaksınız. Bunun gibi, egoda bütün çıkıntılı halleri eğer siz göremiyorsanız o zaman bileceksiniz ki siz, alışılagelmiş kavramla hareket ediyorsunuz halen. Güdümleyici aktiflik planından hareket eden kişisel ego, bilincin devindiği formda alfa titreşim uzay/zaman boyutsal keyfiyetlerle oluşan alfa yaşam faktörüyle muhavece olarak hareket etmeyi ister. Kişisel egonun zamanı alfadır, beta zamandan kaçar. Beta zamanın titreşimleri kişisel egoya rahatsızlık verir. Beta titreşim kişisel egonun illüzyonlarını tüketir. İllüzyonlu yaşamın da bilincin iradesiyle zapturapt altında tutularak yaşanılması gerekir. Zira bu yaşam esnasında ego, bilince ait irade hasletiyle zapturapt altında tutulmazsa şirke kapılarak benlik güder. Bu benlik gütme mahiyetlerinin kıstasları tehlike sinyallerini çaldırdığında, bilincin bağlı bulunduğu Asil Kaynak’tan uyarılar gelmeye başlar. Uyarılara kulak asmayan bilinçlerin karmik yaşam ortamında oluşan egonun güdümleyici aktiflik alanında tahakkümiyet altında tutulduğuna karar veren İlahi Hiyerarşi, bilince muayyen bir süreç tanır. Bu sürecin hitamında kendini toparlayamayan bilince bağlı tasarruf sistemlerini kopararak bilinci ilahi tasarruf planından çıkarır.
KİŞİSEL EGO ORTAMA UYMA USTALIĞINA SAHİPTİR VE KENDİNİ BUKELEMUN GİBİ RENKTEN RENGE GİREREK ORTAMIN ZORLAYICI ETKENLERİNE UYUMLU GİBİ GÖSTERİR. EGONUN MASKELERİ BU UYUMLULUĞUN SENELERCE DEVREDE KALMASINI SAĞLAYAN ETKİNLİĞİ MEVCUTTUR. EGONUN BU DURUMLARDAKİ SABRI DAHİ KENDİ VARLIĞININ ÇIKARLARINI GÖZETLEYİCİ TUTUMLARINDAN KAYNAKLANMAKTADIR.
İnsanlık bu mahişyetteki bilgilerle aydınlatılıyorsa bilinmelidir ki, insanlığın bilinç ufku genişletilmek istenmektedir. İnsanlığın bu bilgilerle kavram spektrumları daha üst düzeylere getirilmekte ve kendi çıkıntılı egosuyla mücadele etme gücünü böylece kazanabilmektedir. Bu mahiyetteki bilgilerle aydınlatılamayan insanlık ALIŞILAGELMİŞ KAVRAMLAR ile hareket etmekte ve kendini kısır döngüye kilitlemektedir. Kur’an-ı Kerim’de böyle bir ayet var; “Size diyecekler ki, atalarımız da böyle yapmakta idiler. Sizde onlara deyin ki, ya atalarınız yanlış yolda idilerse”.
Demek ki; alışılagelmiş zihniyetle hareket eden kesinlikle kendi yanlışını göremiyor. Yani kısaca Murakabe yapamıyor.
Murakabe yapabilmesi için, murakip konuma getirebilmen için bir varlığı bir irade buyuranı, ne yapman lazım ona? İrşad etmen lazım. Evet, irşad onun için yapılıyor, mürakip konuma geçsin. Bu gerçekten çok önemli bir konudur.
Kendindeki çıkıntıları görebilmesi için, mürakip konuma geçebilmesi için, gerçekten onun hazırlanması gerek. Ne ile? İrşadla.
Sonra ne gelecek? Mürakabe yapıyor. Sonra mücahade derseniz o en sonradır önce muhasebe; ondan da önce müşahade ve en önde murakabe var.
Murakıp konumda olan, müşahadeye müracat edecektir. Yani fiziki müşahade ilk etapta. Fiziki müşahadeyi yaparken ZİKRULLAH’A müracat etmesi gerekmiyor. Ama, fizik ötesi müşahade, iç müşahade yaparken zikrullaha müracat etmesi gerekiyor.
Sıraya dizelim bakın;
MURAKABE: Murakabe konumunda, kendinden kendine kendindeki çıkıntılı halleri alışılagelmiş kavramı terk edip görebilmeli, yakalayabilmeli. Bu esnada, yani şunlar… var neye müracat edecek? Müşahadeye.
MÜŞAHADE: Müşahade yaparken iki türlü müşahade yapacak ki, biri fiziki müşahade. O zaman bakacak, “benim anam, babam, kardeşim var, çocuklarım var, eşim var, işyeri muhattaplıklarım var. Şu objeler var, şu sujeler var. Şu hadiseler cereyan ediyor” diyecek, müşahade yapacak. Bunu murakabesine ilave edecek. Müşahade konumunda toplamışsa verilerini, onun içine ilave edecek. Murakabe ne oluyor o zaman ? Zenginleşiyor. Yani, müşahit konumunda fiziki müşahadeyi ne kadar derin yapıyorsa murakıp konumunda o kadar yükseliyor. Daha da yükselemedi. Ne gerek o zaman? İç müşahade gerek. İç müşahade için de ZİKRULLAHA sarılacak. Zikrullaha sarılırken, her bir ismin sonsuz – sınırsız manalarınca zikri tahakkuk ettirecek. Kendinden o aşikare çıkacak. Çıkarken, kendini görecek.
Evet, herbir obje ve suje ile muhattaplık fiziki konumdaki müşahade için diyoruz ki, veri toplamaktır. Onlarla ilgili murakıp konumda zengin oluyorsun. Ondan sonra iç müşahade. Onun için geceleri zikrullaha sarılacaksınız. Zikir yapacaksınız ve zikir esnasında iç müşahadeyi gerçekleştireceksiniz. İç müşahadeye dayalı verileri toplayıp murakıp konumuna tam geçeceksiniz.
İkinci gelen ne? MUHASEBE. Murakıp konumuna geçmiş olan tam anlamıyla bir muhasebe yapabilir. Yoksa yapamaz. Eksik kalır muhasebesi. Kendi hakkındaki muhasebesi yapıldığında eksik kalır. Ancak; murakıplığını iç ve diş müşahadelerdeki toplanması gerekli olan verileri tam anlamıyla bi hakkın toplayıp murakıp konumuna geçebilmiş olan muhasebesini de tam anlamıyla o murakıp konumuna dayalı olarak tahakkuk ettirebilir. Yoksa eksik kalır.
En son neye geliyoruz, can alıcı noktaya ki, aslında hedefimiz budur. Aslında amacımız; MÜCADELE. Kendinden kendine mücadele. Bütün yukarıda anlatılanları bunun için yaptınız. Eğer murakıp konumuna geçilmek için kendinizi iç ve diş müşahadeyle alakalı verileri tam bi hakkin toplayamazsanız murakıp konumuna geçemezsiniz. Muhasip konumuna da tam anlamıyla geçemezsiniz. Muhasip konumuna geçemezseniz de kendinizden kendinize mücadele edemezsiniz.
Mücadeleyi daha önceki aşamaları tamam etmiş, hakkını vermiş olan birim gerçekten tahakkuk ettirebilir. Ve kendindeki çıkıntıları süratle törpüler giderir. Aslında bu kadar basittir; Kendindekini görüp, kabullenip “artık ben bunu istemiyorum, artık böyle bir davranış sergilemeyeceğim, böyle bir fiil göstermeyeceğim” demesi yetiyor. Ama gerçekten yapmayacak. Bütün mesele bu. “Ben bunu yapmayacağım, ben murakıp konumunda kalabilmem için iç ve dış müşahedeyi gerçekleştirdim. Murakıp konumunu belli bir seviyeye getirdim ve kendimden kendime muhasebemi tahakkuk ettirdim, mücadele ettim kendimdeki çıkıntıyı gördüm ve diyorum ki, artık ben bunu yapmayacağım”. Ne kadar basit, kolay, ama yapmayacağım dediğinde, yapmayacaksın.
Ama yapıyorlar. Yapmayacağım diyor gene yapıyor. O zaman nasıl olacak bu iş? Yani üzerine bir Hızır Değneği mi dokundurulacak? Tamamen aklayıp paklayacaklar? Öyle birşey olur mu? Size soruyorum? O zaman gelişmişliğin tekamül vetiresinin ne anlamı kalır?
Bütün bunları itmam etmeden, gerçekten insanlardan bazıları vardır ki, gene Orion’un dolduruşuna gelmiş, Orion’un impulsladığı insanlardan bazıları hemen elini atıyor TEKNOLOJİK ÖĞRETİYE. Bütün bunları geçmeden…
Aslında bu tasavvufi irşad ve uygulamaların vurgulanışı nedir biliyor musunuz? KÜLTÜVASYON PROGRAMLARI. SİRİUS’UN KÜLTÜVASYON PROGRAMLARI.
Sirius bunları devreye sokuyor. Niye? GÜZEL AHLAKLARA BEZENSİN DİYE. HIZIR – İLYAS KÜLTLERİ olarak duymuşsunuzdur.
Tasavvufi irşad ve uygulamalar varlığın kendinden kendine mücadelesini sağlayabilecek bir irşadlamadır, yol göstermedir.
TASAVVUFİ KAVRAMI OLMAYAN, MÜMKÜN DEĞİLDİR Kİ TEKNOLOJİK ÖĞRETİNİN HAKKINI VEREBİLSİN. VEREMEZ, AÇIKTA KALIR. SEN ÇOCUĞUNUN ELİNE SİLAHI VERİR MİSİN? ONU BEKLERSİN, OLGUNLAŞSIN DERSİN. O DA AYNI BÖYLEDİR. EVET, TEKNOLOJİK ÖĞRETİ DE BÖYLEDİR. NASIL VERİRSİN? VEREMEZ.
Önce senin altyapın tamam olmalıdır. Güzel ahlaklara bezenmen lazımdır. Yukarısı önce senden emin olacak. Sen kendi berzahını geçmiş olacaksın.
Önce Cemaliyet prensipli faaliyetlerle Meleküt’ün geçilmesi gerek. diğergamlık olgularını yaşayıp, yaşatmazken nasıl CELALİYET prensipleri doğrultusunda yaşama geçiyorsun? Sen daha önce idare edene saygı duyup, idare edenin hakimiyeti altına girip onun yol göstericiliğine itibar edip onun gösterdiği yerlerden gitmezsen nasıl idareci olacaksın? Sen önce idare olunan ol ki, daha sonra idare edebilesin. Hepsi Allah değil mi? İdare eden de Allah, idare olunan da Allah’tır. Eğer sen idare olunmanın hakkını Allah adına vermezsen, nasıl idare eden olacaksın Allah adına hakkını verip? Öyle değil mi?
Kısaca, ALLAH’IN CEMALİ HAK OLDUĞU GİBİ, ALLAH’IN CELALİ DE HAKTIR. ALLAH’IN CELALİ HAK OLDUĞU GİBİ, CEMALİ DE HAKTIR.
Zaten O’nun cemali celaline; celali cemaline meknuz kılınmıştır. Dürülmüştür birbiri içine. Allah’ın Cemaliyetine mazhar kalmazsan ALLAH’ın Celaliyeti senden sadır olmaz. Allah’ın Celaliyetine mazhar kalmazsan da ALLAH’ın Cemaliyeti sadır olmaz. İki isim hep birbirini tamamlar. Cemal olan ancak Celaliyeti davet eder. Ve Celaliyetle haşır – neşir olur. Celal olan da Cemal olanı davet eder. Ve onunla haşır – neşir olur.
KISACA MELEKÜT CEBERRÜTE, CEBERRÜT MELEKÜTE BAKIYOR. BERZAHINI GEÇMEYEN İKİSİNİN ARASINA GİREMEZ.
